Ruben Hoeke Band

25 maart 2017 21:00

Een grote mix van vette Rock, Soul, Pop, zompige Boogie en stampende Rhythm & Blues!’

Ruben Hoeke begint op veertienjarige leeftijd met gitaarspelen. De droomwens om ooit het Nederlands voetbalelftal te versterken vervliegt als hij toevallig geconfronteerd wordt met de Guns N’ Roses klassieker ‘Sweet child o’ Mine’. Betoverd door de melodie van het intro, besluit hij direct zijn voetbal om te ruilen voor een gitaar. Tegenwoordig kun je hem plaatsen in het rijtje muzikanten die de Nederblues en Rock naar een hoger niveau hebben getild. Sinds zijn eerste optreden in 1992 tourt hij onafgebroken door Nederland en speelde op podia in Denemarken, Duitsland, België, Estland, USA, Ierland, Luxemburg en Curaçao.

In april 2015 wordt Ruben onderscheiden met een ‘Dutch Blues Award’ en verschijnt van JURA het album ‘River Songs’. Begin november ontvangt Ruben het eerste prototype van de nieuwe ‘Ruben Hoeke Model’ gitaar die gebouwd wordt door Radix in Jakarta, Indonesië. In 2015 wijzigt de samenstelling van de RHB en wordt de band, naast Ruben, gevormd door zijn drummende broer Eric Hoeke, zanger Lucas Pruim en ‘oudgediende’, bassist Paul Brandsen. Deze zomer wordt Ruben gevraagd de komende jaren op tournee te gaan met zangeres Beth Hart. Na een korte twijfel periode kiest hij voor zijn eigen thuis en muziek.

Zijn nieuwste CD: ‘SONIC REVOLVER’ werd op 23 september gepresenteerd in Paradiso, Amsterdam.

Zaterdag 25 maart staat Ruben en zijn band in
Jazzclub Mahogany Hall in Edam.

 

Filed under: concertagenda

<< Ruben Hoek Band

00:00

Video-verslag van Paul Verbunt.

Zaterdagavond j.l. werd een goed gevulde Mahogany Hall op het slotconcert van dit seizoen overdonderd door een forse dosis vette rock en uitbundige stampende blues van Ruben Hoeke en zijn bluesrock band. Ruben is inmiddels een begrip in Edam omdat hij in het Edamse café “de Harmonie” diverse concerten en gitaarcursussen heeft gegeven en steeds meer nationale en internationale bekendheid kreeg. Hij bracht veel vingervlugheid en uiterst virtuoos gitaargeweld ten gehore, waar zelfs Jan Akkerman belangstellend naar kwam luisteren. De zanger Lucas Pruim viel op met een originele zangstijl en aansprekende persoonlijke performance die soms aan Beth Hart en Joss Stone deed denken. De drummer Eric Hoeke gaf een stevig en opzwepend soort stuwend ritme weg en de bassist Paul Brandsen was een uiterst ritmische rots in de muzikale branding. Helaas was het zeer overmatige volume een domper op deze show, waardoor veel dynamiek, detail, nuance en onderscheid verloren ging en zelfs diverse bezoekers naar de rust thuis vluchtten.
Een helaas iets te geweldig slotconcert.
André Smit

Filed under: terugblikken

Mahogany Sessions – Tadjiro Velzel Quartet

19 maart 2017 16:00

tjadiro-velzel-pr-chr-jazz-concours-2016

Voor deze Session van maart hebben we een heel bijzonder jong talent kunnen vastleggen: Tadjiro Velzel, 15 jaar, 1ste prijs winnaar van het Prinses Christina Jazz Concours 2016.

 

De vijftienjarige saxofonist Tadjiro Velzel heeft zijn plannen voor de toekomst al helemaal uitgestippeld. Momenteel combineert hij zijn Gymnasium met het Junior Jazz College van het Conservatorium van Amsterdam. Daarna wil hij het liefst zijn weg overbruggen naar New York City en studeren aan de Manhattan School of Music. Zijn motto is: overal spelen waar hij de kans krijgt!

Vandaag is dat bij Mahogany Sessions samen met de bandleden:
Ike van Bergen – piano
Said Vroon – drums
Aaron Bouwman – basgitaar

 

Filed under: concertagenda

Trio Don Braden, Joris Teepe-Jackson, Gene Kackson (USA) .

16 maart 2017 21:00

“Braden-Teepe-Jackson”
(Trio of Liberty)”.
 
Don Braden – Tenor Sax, Fluiten
Joris Teepe – Bas
Gene Jackson – Drums

“Braden, Teepe en Jackson hebben elkaar 25 jaar geleden ontmoet in New York. In die tijd konden jonge music nog ervaring opdoen bij legendarische meesters.
De meest in het oog springen wapenfeiten:

  • Braden speelde 1 jaar bij Wynton Marsalis,
  • 1 jaar bij Betty Carter,
  • 3 jaar in de band van Freddie Hubbard en
  • 2 jaar bij Tony Williams.
  • Teepe speelde 9 jaar in de band van Rashied Ali en
  • 6 jaar met Benny Golson.
  • Jackson speelde 10 jaar in de band van Herbie Hancock en
  • 4 jaar in de Mingus band.

In de afgelopen 25 jaar hebben Braden, Teepe en Jackson in vele projecten samen gewerkt: TV opnames, CD’s, tours, Big Bands en zelfs met een symfonie orkest.
Ze zijn voor deze tour alledrie in Nederland omdat ze verbonden zijn met het conservatorium in Groningen.

Donderdag 16 maart spelen zij in Jazzclub Mahogany Hall.

Filed under: concertagenda

<< Trio Don Braden, Joris Teepe, Gene Jackson

00:00

Donderdagavond 16 maart stond het Trio van Don Braden op het podium van onze, matig bezette, Jazzclub. Don Braden, Joris Teepe en Gene Jackson zijn geweldige muzikanten die hun sporen in de jazz ruimschoots verdient hebben. Daar de leden van het trio ver van elkaar vandaan wonen, New York, Tokio en Amsterdam, komen zij niet al te frequent bij elkaar. Omdat zij nu voor het conservatorium van Groningen een aantal workshops verzorgden, waren zij beschikbaar voor dit concert.
En dat was genieten, Don Braden bleek een fantastische blazer, vooral zijn fluitspel imponeerde mij, Joris Teepe is een van de beste huidige bassisten en Gene Jackson is een kolossale
topdrummer.

Een mooie avond dus.

CvB

Foto’s: Cor van Bruggen.

 

 

 

 

Filed under: terugblikken

Pierre Courbois Quintet

11 maart 2017 21:00

Pierre Courbois-LR

PIERRE COURBOIS

Verjaardags tournee 2015/2016/2017

Courbois is sinds jaar en dag een van de vaandeldragers van de Nederlandse jazz, met zowel nationale als internationale erkenning. Inmiddels staat hij al bijna 60 jaar op de planken.
In 2015 is hij 75 jaar geworden en dit gevierd met een uitgebreide tournee die twee jaar duurt.
Speciaal voor deze tournee heeft hij een nieuw ensemble samengesteld bestaande uit een aantal jazz-coryfeeën met wie Courbois in zijn veelzijdige carrière heeft samengewerkt:

  • Pierre Courbois, drums en composities
  • Niko Langenhuijssen, piano
  • Egon Kracht, contrabas
  • Toon de Gouw, trompet
  • Nils van Haften, bariton saxofoon

Het unieke geheim van het Pierre Courbois Quintet zit hem in de eigenaardige constructie van de composities en de vele oneven maatsoorten. De Mingus traditie van thematische, melodieuze ensemblejazz – en het experimenteren met lineaire improvisatie staan voorop. Composities worden opgebouwd uit verschillende secties die collectief improviserend worden uitgewerkt. Slechts weinige drummers zijn als Courbois in staat tot het scheppen van melodisch, harmonisch én ritmisch interessante geïmproviseerde muziek. Sterker nog, als jazzdrummer-componist mag hij beschouwd worden als een zeer zeldzaam fenomeen. Een musicus die steeds het componeren als zwakke stee in de geïmproviseerde muziek heeft geaccentueerd. Voeg hierbij de karakteristieke spelstijl van de deelnemende musici dan wordt snel duidelijk dat het hier om een uitzonderlijk ensemble gaat!
Zaterdag 11 maart 2017 staan zij in Jazzclub Mahogany Hall in Edam.

Filed under: concertagenda

<< Pierre Courbois Quintet

00:00

Video-verslag van Paul Verbunt en fotografie: Cor van Bruggen.

Gisteravond, Zaterdag 11 maart was een goed gevulde Mahogany Hall aandachtig getuige van de eigenzinnige kunsten van Pierre Courbois en zijn kwintet waarmee hij, al sinds hij in 2015 75jaar werd, op tournee is. Pierre houdt van afwijkende maatsoorten en mijdt de populaire deuntjes en ritmes. Wel conformeert hij zich aan bestaande accoordenschema’s, zoals kwintencirkels, die in de jazz meer gebruikt worden en daardoor klinken zijn composities ons nog een beetje als muziek en soms zelfs bekend in de oren.

Vaak toch met een hapje eruit omdat de maat weer een tel minder telt. De titels van zijn muziek-stukken zijn acroniemen ofwel afkortingen in hoofdletters. Hij speelde geweldig op een drumstel, aangevuld met drie basedrum-pedalen, waardoor hij roffels op de basedrum en op onverwachtse momenten gongslagen kon laten klinken op een aangehangen gong. De overige musici zijn hierin volledig ingevoerd en speelden stuk voor stuk prachtig. Pianist Niko Langenhuijssen laat heel markant de asymmetrische ritmische maatvoering  horen en kwam voorál in de tweede helft solistisch geweldig los. Bassist Egon Kracht bespeelde zijn mooie contrabas ook strijkend virtuoos en voorál zuiver en stuwend. Trompettist Toon de Gouw was goed op dreef en werd nog geëerd met een symbolische plastiek van twee drumstokken op een voetstukje. De bariton- en alt-sax werd prachtig bespeeld door een invaller, die nog maar enkele dagen had mee geoefend en dat was beslist niet te horen. Geweldig!

Dit was voorwaar een bijzonder optreden en in meerdere opzichten.

André Smit

Filed under: terugblikken