The Gerry Mulligan / Chet Baker Project

27 januari 2018 21:00

THE GERRY MULLIGAN/CHET BAKER PROJECT

Ode aan de vernieuwende jazz van Gerry Mulligan en Chet Baker circa 1952-‘53, met getrouwe‘remakes’ naast nieuwe variaties en eigen composities.
Gerry Mulligan bracht de baritonsax voor het voetlicht, het instrument dat in jazzorkesten meestal een bijrol had.
Begin jaren ’50 vierde hij succes met zijn pianoloze kwartet, destijds iets nieuws.

Door het ontbreken van piano ontstond ruimte voor enerverend samenspel met trompettist Chet Baker.
JanWillem van der Ham pakt de baritonsax op voor zijn Mulligan-Baker Project, een Amsterdamse groep met dezelfde bezetting als het Gerry Mulligan/Chet Baker Quartet.

Origineel materiaal uit 1952-‘53 wordt op verschillende manieren benaderd: er zijn authentieke ‘remakes’ naast hedendaagse versies (‘extensions’) en passende nieuwe composities (‘counterparts’).
Het Mulligan-Baker Project nam afgelopen zomer een eerste album op, Mixing memory and desire: The Mulligan-Baker Project.

Zaterdag 27 januari staan zij in Jazzclub Mahogany Hall in Edam.

Aanvang concert: 21.00 uur – zaal open: 20.00 uur.
Toegangsprijs: € 17,50 – Leden: € 7,50 – CJP: € 10,-
 
Kijk ook op FACEBOOK (klik op logo)
 

Filed under: concertagenda

1 reactie »

  1. Het Gerry Mulligan/Chet Baker project was zaterdagavond goed bezocht omdat deze twee illustere jazz-musici geweldig veel bewonderaars hadden in de jaren 50-60 van de vorige eeuw. Héél goed werd de vroegere klank van Gerry en Chet benaderd door zowel Jan Willem van der Ham als Felicity Provan, die beide helemaal zonder versterking, zuiver acoustisch de samenklanken van vroeger heel goed benaderden. Bekende stukken gaven ons de nostalgie waarvoor de meeste bezoekers waren gekomen. Naast een aantal oude bekende nummers werden ook vrij veel eigen composities ten gehore gebracht, die een stuk minder herkenbaar en soms zelfs wel wat erg vrij en veel minder harmonisch klonken. De bas, die eerst rithmisch en als harmonische “walking bass” gespeeld werd klonk nu als een experimenteel slag-, strijk- en pluk-object en de drumset, die swingend met brushes werd bespeeld klonk nu erg alternatief. Dit leek toch de overhand te krijgen, waardoor diverse luisteraars het voor gezien hielden en in of na de pauze naar huis gingen. Ook ik heb daarom het einde van dit optreden niet meegemaakt.

    Reactie by André Smit — 29 januari 2018 @ 22:23

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL

Leave a comment