- Boi Akih – zang
- Niels Brouwer – gitaar
- Nippy Noya – percussie (onder voorbehoud)
- Zoumana Diarra – kora en ngoni
foto- Angela Essansa
BOI AKIH IN JAZZCLUB MAHOGANY HALL
De warme stem van Monica Akihary en het inventieve gitaarspel van Niels Brouwer vormen de basis van de groep, die jazz, kamermuziek, Melanesische muziek, fantasierijke grooves en fascinerende improvisaties samenbrengt.
Bezoekers worden betoverd met klanken uit het palet die zangeres Monica tovert uit haar kleur- en klankrijke gezelschap: de legendarisch en onnavolgbare Nippy Noya die vanuit alles geluiden kan maken.
Het optreden is als kijken naar een schilder die aan het werk is met zijn schilderij. Monica schildert het geluid en brengt ons in ander wereld, ze mengt met geluid en maakt warme geluiden, zachte geluiden, harde geluiden, die je laat vergeten dat het buiten koud is. De warme klanken van de kora van Zoumana Diarra geven dat extra kleur.
Na zo’n optreden besef je pas bij wat voor concert je bent geweest ..
Speciaal voor dit concert in Jazzclub Mahoganny Hall speelt het duo in kwartet met de Malinese kora en ngoni speler Zoumana Diarra en de legendarische Molukse percussionist Nippy Noya, die samenwerkte met Charlie Mariano, Billy Cobham, Jan Akkerman en vele anderen.
(Dit concert komt in plaats van het eerder geplande optreden van het Jasper Blom Quartet)
Info
Zaterdagavond 2 februari a.s. Jazzclub Mahogany Hall in Edam
Zeevangszeedijk 7 – 1135PZ Edam
Aanvang: 21.00 uur – zaal open: 20.00 uur
Toegangsprijs: leden € 8,- en niet leden € 18,-
CJP (t/m 25 jaar) € 10,50
Reserveren: k.roskam@hetnet.nl of 0299-372979
of f.bakker01@quicknet.nl of 0299-372249
Filed under: concertagenda
FACEBOOK
INSTAGRAM
TWITTER
Zaterdag 2 februari was een grote groep belangstellenden getuige van een bijzonder sfeervol optreden van Monica Akihari met haar “Boi Akih”. Ritmische oerwoudklanken door haar stemgeluiden met ook diverse magisch aandoende teksten in het Engels of Moluks, voorál bedoeld om de klanken en op meestal wat minder bekende akkoorden gebaseerd, die zij steeds heel zuiver en trefzeker met grote precisie zingt. Beter te beschrijven als vocalen dan als liederen. Opzwepende ritmes door perfecte samenklanken van de percussie van Nippy Noya, de gitaarklanken van Niels Brouwer en de Ngoni, Kora en sonore Marimba van Zoumana Diarra. Verschillende nummers lieten een variatie aan ritmes en klanken horen met diverse titels, die voor de musici heel verschillend werden uitgevoerd. Voor de meeste luisteraars was dit echter allengs minder verschillend en groeide de wens naar een alom wat meer herkenbaar of bekend lied. Voor mij had Zoumana Diarra veel meer met zijn allemaal zelf gemaakte originele Afrikaanse instrumenten op de voorgrond mogen komen en had Monica af en toe even een korte pauze mogen nemen of met de percussie mee mogen doen.
Reactie by André Smit — 3 februari 2019 @ 23:44