Ruben Hoeke Band

25 maart 2017 21:00

Een grote mix van vette Rock, Soul, Pop, zompige Boogie en stampende Rhythm & Blues!’

Ruben Hoeke begint op veertienjarige leeftijd met gitaarspelen. De droomwens om ooit het Nederlands voetbalelftal te versterken vervliegt als hij toevallig geconfronteerd wordt met de Guns N’ Roses klassieker ‘Sweet child o’ Mine’. Betoverd door de melodie van het intro, besluit hij direct zijn voetbal om te ruilen voor een gitaar. Tegenwoordig kun je hem plaatsen in het rijtje muzikanten die de Nederblues en Rock naar een hoger niveau hebben getild. Sinds zijn eerste optreden in 1992 tourt hij onafgebroken door Nederland en speelde op podia in Denemarken, Duitsland, België, Estland, USA, Ierland, Luxemburg en Curaçao.

In april 2015 wordt Ruben onderscheiden met een ‘Dutch Blues Award’ en verschijnt van JURA het album ‘River Songs’. Begin november ontvangt Ruben het eerste prototype van de nieuwe ‘Ruben Hoeke Model’ gitaar die gebouwd wordt door Radix in Jakarta, Indonesië. In 2015 wijzigt de samenstelling van de RHB en wordt de band, naast Ruben, gevormd door zijn drummende broer Eric Hoeke, zanger Lucas Pruim en ‘oudgediende’, bassist Paul Brandsen. Deze zomer wordt Ruben gevraagd de komende jaren op tournee te gaan met zangeres Beth Hart. Na een korte twijfel periode kiest hij voor zijn eigen thuis en muziek.

Zijn nieuwste CD: ‘SONIC REVOLVER’ werd op 23 september gepresenteerd in Paradiso, Amsterdam.

Zaterdag 25 maart staat Ruben en zijn band in
Jazzclub Mahogany Hall in Edam.

 

Filed under: concertagenda

1 reactie »

  1. Zaterdagavond j.l. werd een goed gevulde Mahogany Hall op het slotconcert van dit seizoen overdonderd door een forse dosis vette rock en uitbundige stampende blues van Ruben Hoeke en zijn bluesrock band. Ruben is inmiddels een begrip in Edam omdat hij in het Edamse café “de Harmonie” diverse concerten en gitaarcursussen heeft gegeven en steeds meer nationale en internationale bekendheid kreeg. Hij bracht veel vingervlugheid en uiterst virtuoos gitaargeweld ten gehore, waar zelfs Jan Akkerman belangstellend naar kwam luisteren. De zanger Lucas Pruim viel op met een originele zangstijl en aansprekende persoonlijke performance die soms aan Beth Hart en Joss Stone deed denken. De drummer Eric Hoeke gaf een stevig en opzwepend soort stuwend ritme weg en de bassist Paul Brandsen was een uiterst ritmische rots in de muzikale branding. Helaas was het zeer overmatige volume een domper op deze show, waardoor veel dynamiek, detail, nuance en onderscheid verloren ging en zelfs diverse bezoekers naar de rust thuis vluchtten.
    Een helaas iets te geweldig slotconcert.
    André Smit

    Reactie by André Smit — 26 maart 2017 @ 22:37

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL

Leave a comment