Muziek. Pianoklanken,  mensen in vervoering. Onbeweeglijk en onhoorbaar, bang als ze zijn dat ze de klanken doen opschrikken en verjagen. Hun blikken zijn gericht op het middelpunt: een glimmende, zwarte vleugel met daarachter zijn menner. De prediker die zijn publiek in z’n greep heeft. Een bespeler die, zo lijkt, het liefst in het zwarte instrument wil kruipen, het wil opeten, het wil verslinden in zijn muzikale honger. Of je het wilt of niet, je blijft gefocust op hem, op diegene die alles in zijn hand heeft en met zijn vingers geeft: Michiel Borstlap. Opeens en voorzichtig, tegen zijn zin, onttrekt hij zijn vingers van de toetsen. Hij staat op. Bedankt het publiek, maar bovenal de vleugel, en stapt uit de wondere wereld die hij anderhalf uur in stand hield. Het publiek, komt weer in beweging…
Sinds kort is het nieuwe album van Michiel Borstlap genaamd SOLO 2010 uit. Dit album bevat zowel een cd als dvd (waarop het concert in de Dominicaanse kerk te Maastricht staat). Het bijzondere aan dit album is dat enkele nummers tijdens de opname ter plekke zijn geïmproviseerd. ‘Ik heb geprobeerd met finesse piano te spelen, wat niet neerkomt op het spelen van noten. Laat de vingers het werk doen, niet het lichaam. Laat de vingers spelen wat je hart ingeeft.

Laat je verblijden door Michiel Borstlap SOLO.

Filed under: concertagenda